Szubienice i gazownia miejska w Olsztynie

Pocztówka pochodzi z ok. 1970 roku. Wydaje się typowa, jednak jest o tyle niezwykła, że w tle można zobaczyć starą gazownię miejską przy ul. Knosały. Gazownia ta została zamknięta w 1972 roku po doprowadzeniu do Olsztyna gazu ziemnego, a następnie rozebrana. Widoczny jest komin i wieża węglowa. 

Otoczenie pomnika jeszcze jakieś takie puste. Dzisiaj jest w tym miejscu dużo zieleni.

Pocztówka opisana na odwrocie: "Pomnik Wdzięczności dłuta Xawerego Dunikowskiego na placu Armii Czerwonej". Nazwa ta (dziś: Pomnik Wyzwolenia Ziemi Warmińsko-Mazurskiej) kłuje w oczy wielu Olsztynian. Bo wdzięczność za co? Za spalenie miasta przez pijanych żołdaków w 1945 roku już po zakończeniu działań wojennych w naszym mieście?

Armata przeciwpancerna 3,7 cm PaK 36 z Olsztyna

Na fotografii artylerzyści ze stacjonującego w Olsztynie 11. oddziału przeciwpancernego, wchodzącego w skład  11. (Wschodniopruskiej) Dywizji Piechoty (11. Infanterie-Division), sformowanej w 1934 roku. Sztab Dywizji również stacjonował w Olsztynie. Fotografia z okresu prawdopodobnie jeszcze przed wybuchem drugiej wojny światowej. Miejsce wykonania: jakieś lasy w okolicach Olsztyna. Ćwiczenia albo raczej pozowanie do fotografii.

Artylerzyści obsługują armatę przeciwpancerną 3,7 cm PaK 36 (Panzerabwehrkanone 36). Jest to armata, która do produkcji weszła w 1928 roku i przez lata była podstawowym modelem armaty przeciwpancernej w armii niemieckiej. Postęp w uzbrojeniu w tamtym okresie był jednak duży, więc armata szybko starzała się „moralnie”. Jeszcze w 1939 roku dawała radę w walce z ówczesnymi czołgami, wcześniej w czasie wojny domowej w Hiszpanii i w 1939 roku w Polsce. Jednak już w 1940 roku okazała się za słaba na czołgi francuskie typu Somua S-35 lub Char B1. A już w wojnie z ZSRR zupełnie nie dawała rady czołgom T-34.

Fotografia wykonana w zakładzie fotograficznym Foto-Ziemann Allenstein.

Sankt Petersburg - Санкт-Петербург - tramwaje na lodzie 1910

Санкт-Петербург - Электрический трамвай на Неве

Historia na starej pocztówce:

Санкт-Петербург, przez jakiś czas zwany Leningradem, to miasto w Rosji położone w delcie rzeki Newy nad Zatoką Fińską. W latach 1712–1918 Sankt Petersburg był stolicą Rosji. Zimy są tu długie i mroźne. 

To chyba jedyne na świecie miasto, w którym na przełomie XIX i XX wieku zimą na skutej lodem rzece kładziono tory i puszczano tramwaje. Pierwszy raz miało to miejsce w 1894 roku. To dopiero była fantazja :) Pomysłodawcy musieli przecież pilnować tych torów tramwajowych, aby na wiosnę nie poszły na dno wraz z pierwszymi roztopami.

Gdzie też nie było Polaków w czasie zaborów?

Kochana Mamusiu !

W prętkim czasie zaczne

pracować, to napisze

Mamusi w jakiej fabryce

pracuię? Całuię rączki

Mamusi. Stach.

pisze Stach do swojej matki Apolonii zamieszkałej w miejscowości Starosielce (dziś dzielnica Białegostoku) w Guberni Grodzieńskiej (Гродненская губерния) - dnia 2 sierpnia 1910 roku.

Ciekawią mnie dalsze losy Stacha. Czy znalazł pracę? Mam wrażenie, że nie było z tym łatwo i tylko chciał uspokoić matkę pisząc "W prętkim czasie zaczne pracować". Może jej nie znalazł i wylądował pod petersburskim mostem? Czy przeżył zawieruchę pierwszej wojny światowej i rewolucję w Rosji?   

Dodano dzień później:
Cha, cha, cha - znalazłem w necie oryginał fotografii z której wykonano powyższą pocztówkę:

Źrodło: http://www.regnum.ru/news/1890901.html

Planetarium w Olsztynie - w 1973 roku i dziś

Olsztyn na starej pocztówce:

Widoczna fotografia została wykonana w 1973 roku, zapewne w lutym, bo śnieg leży jeszcze na ziemi. Dnia 19 lutego 1973 roku otwarto właśnie Planetarium Lotów Kosmicznych w Olsztynie - dzisiaj po prostu: Planetarium. Otwarcie nastąpiło w 500-ną rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika.

Muszę przyznać, że otoczenie Planetarium 42 lata temu wyglądało zdecydowanie lepiej niż dzisiaj. Chodnik widoczny na pocztówce kiedyś był równy, dzisiaj jest pozapadany i jakiś taki zapyziały.