Olsztyn, Zatorze - ul. Limanowskiego

Olsztyn - Zatorze, ul. Limanowskiego. Niegdyś jedna z głównych ulic naszego miasta, dziś niestety nieco podupadła. Pamiętam ją jako piękną, pełną uroku, kasztanową aleję. Dziś kasztany (kasztanowce) ostały się tylko trzy. Tu przychodziło się na zakupy. Po prawej były interesujące sklepy z obuwiem, ciuchami, do których zawsze warto było zajrzeć. A dziś? Niestety nie pamiętam już, kiedy ostatni raz robiłem tu zakupy. A miejsce "Eleganta" zajął ciucholand. Takie znaki czasu. 

Zawsze intrygowała mnie też ta wieżyczka na kamienicy nad byłym "Elegantem". Punkt obserwacyjny w razie nalotu? Takie zawsze miałem skojarzenia.

Kamienica firmy Orłowski & Company - Olsztyn, ul. Knosały 7

Jedna z piękniejszych kamienic w Olsztynie. Kamienica zbudowana została w latach 1904-1905. Powstała w stylu eklektyczno-secesyjnym na skraju ówczesnej dzielnicy przemysłowo-fabrycznej, przy dawnej ul. Gartenstrasse, obecnie Knosały 7. Przeznaczona pod wynajem dla bogatych lokatorów. 

Budynek należał do firmy Orłowski & Company, właścicieli pobliskiego tartaku. Tartak ten znajdował się nieopodal zachowanego do dziś Tartaku Raphaelsohnów, w którym aktualnie mieści się Muzeum Nowoczesności.

Kamienica jest dobrze zachowana, ładnie wyremontowana. Spośród innych olsztyńskich kamienic wyróżnia ją przepiękna brama ze zwieńczeniem z kutego żelaza i dachówkami pokrytymi zieloną emalią, oraz murowany parkan w takim samym stylu. Niewiele zachowało się w Olsztynie tak pięknych elementów małej architektury, które nadawały naszemu miastu niepowtarzalny klimat.

Gietrzwałd / Dietrichswalde - kościół i cudowne źródełko

Pocztówka z początków XX wieku.

Gietrzwałd to wieś lokowana na prawie chełmińskim w 1352 roku przez kapitułę warmińską (przypomnijmy, że Olsztyn otrzymał przywilej lokacyjny dopiero w 1353 roku). Zasadźcą był sołtys Dittrich (lub Ditter). Od nazwiska zasadźcy utworzona została niemiecka nazwa wsi Dietrichswalde, spolszczona następnie na Dzietrzwałd, Jetrzwałd i w końcu na Gietrzwałd. 

Gietrzwałd stał się sławny w 1877 roku, kiedy to od 27 czerwca do 16 września, na przykościelnym klonie, Matka Boża objawiała się dwóm dziewczynkom: Barbarze Samulowskiej i Justynie Szafryńskiej. Dziewczynki opowiedziały, że Matka Boska przemówiła do nich po polsku, w gwarze warmińskiej. Powiedziały także, że Matka Boska pobłogosławiła pobliskie źródełko, z którego to woda po dziś dzień podobno uzdrawia chorych. 

Okolice źródełka zostały niedawno odnowione. Dawniej teren nie był tu utwardzony i zdarzało się pielgrzymom wdepnąć w małe błotko.

To o mnie tu zafascynowało, to przepiękne kute ogrodzenie wokół figury Matki Boskiej. Takich kutych liści (przypominają mi liście konwalii) nie widziałem w żadnym innym miejscu.